Προς όλους τους μαθητές

(Πηγή:  ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΝΕΩΝ Ν.Ηρακλείου, httpssymvstathmos.files.wordpress.com)

Βίντεο: «Κάνε τη διαφορά. Μίλα ΤΩΡΑ!»

("ΚΑΝΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ... ΜΙΛΑ ΤΩΡΑ", μία παραγωγή ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ 

σε συνεργασία με τους μαθητές του 6ου Γυμνασίου Ιλίου. Επιβλέπων καθηγητής: Γιώργος Κουμουνδούρος)

         

Πρόληψη-Αντιμετώπιση

Tο εθνικό θεσμικό πλαίσιο για την πρόληψη και αντιμετώπιση της σχολικής βίας και του εκφοβισμού στην Ελλάδα

  Ø  1992: Η Ελλάδα επικύρωσε τη Σύµβαση για τα ∆ικαιώµατα του Παιδιού που υιοθετήθηκε οµόφωνα από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωµένων Εθνών το 1989.

  Ø  2003: στον Συνήγορο του Πολίτη (μία ανεξάρτητη αρχή που δημιουργήθηκε το 1997 για να προστατεύει τα δικαιώματα των πολιτών) λειτούργησε ένα νέο τμήμα, ο Κύκλος Δικαιωμάτων του Παιδιού, που ανέλαβε τον ρόλο του Συνήγορου του Παιδιού στην Ελλάδα. Αποστολή του είναι η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ανήλικων, δηλαδή όλων των αγοριών και κοριτσιών έως 18 ετών και η εφαρμογή της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού του ΟΗΕ.

Ø  2005: Η Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου --Ε.Ψ.Υ.Π.Ε (ένας επιστημονικός μη κερδοσκοπικός οργανισμός, ο οποίος ιδρύθηκε το 1991, και έχει αναπτύξει ένα δίκτυο υπηρεσιών που αφορούν στην ψυχική υγεία παιδιών και εφήβων όπως φιλοξενία, συμβουλευτική υποστήριξη και εκπαιδευτικό κέντρο) άρχισε να αναπτύσσει δράσεις πρόληψης και παρέμβασης στον τομέα του σχολικού εκφοβισμού, μέσω της υλοποίησης ποικίλων προγραμμάτων για παιδιά δημοτικού. 

Ø  2007 : το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης αναγνώρισε την «Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS 1056» (που «Το Χαμόγελο του Παιδιού» λειτουργεί από το 1997). Η Γραμμή 1056 διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπιση φαινομένων Βίας που αντιμετωπίζουν τα παιδιά (Σωματική, Σεξουαλική & Ψυχολογική Κακοποίηση, Παραμέληση, Bullying, Παράνομη διακίνηση & εμπορία). Η Γραμμή 1056 είναι στελεχωμένη αποκλειστικά από εξειδικευμένους Κοινωνικούς Λειτουργούς και Ψυχολόγους και διαθέσιμη πανελλαδικά, 24ώρες το 24ωρο, 365 ημέρες τον χρόνο.

Ø  2010:  «Δίκτυο Κατά της Βίας στο Σχολείο». Το εν λόγω Δίκτυο ιδρύθηκε κατόπιν πρωτοβουλίας της Ένωσης Ψυχοκοινωνικής Υγείας Παιδιών και Εφήβων με ιδρυτικά μέλη το Υπουργείο Παιδείας της Ελλάδας, τη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς και τον Συνήγορο του Παιδιού. Οι κύριοι στόχοι του Δικτύου αφορούν στην αποτελεσματική πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας μεταξύ μαθητών στον χώρο του σχολείου ή σε άλλους χώρους που σχετίζονται με τη σχολική ζωή και την καθημερινή ρουτίνα των μαθητών, μέσω της δημιουργίας ενός πλαισίου επιστημονικού και κοινωνικού διαλόγου για:

• την κατανόηση του φαινομένου και των αποτελεσματικών τεχνικών παρέμβασης,

• την επιστημονική έρευνα για τον έγκαιρο εντοπισμό, την πρόληψη και την αντιμετώπιση του φαινομένου,

• την υποστήριξη και την ορθή κατάρτιση των εκπαιδευτικών και άλλων επαγγελματιών γενικής και ειδικής εκπαίδευσης που ασχολούνται με παιδιά και εφήβους,

• την ευαισθητοποίηση των μαθητών, των γονέων και ολόκληρης της κοινωνίας σχετικά με το φαινόμενο της σχολικής βίας.

Ø  2013: «Παρατηρητήριο για τη Βία». Το Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας ίδρυσε το εν λόγω Παρατηρητήριο για τη Βία το οποίο έχει ως βασική αποστολή τον σχεδιασμό και την υλοποίηση δράσεων για την πρόληψη της σχολικής βίας, του εκφοβισμού και του ρατσισμού, καθώς και τον εντοπισμό, την έρευνα και την παραπομπή προς αντιμετώπιση σχετικών περιστατικών σε πιστοποιημένους φορείς. Το Παρατηρητήριο λειτουργεί σε περιφερειακό και εθνικό επίπεδο μέσω μιας Κεντρικής Επιστημονικής Επιτροπής που έχει υποστηρικτικό και συμβουλευτικό ρόλο. Οι κύριες δραστηριότητες του Παρατηρητηρίου εντάσσονται σε δυο βασικές κατηγορίες και συγκεκριμένα περιλαμβάνουν: α) τον Σχεδιασμό/ Εφαρμογή Πολιτικής για την Πρόληψη της Βίας στα Σχολεία και β) την Έρευνα/ Διάδοση ερευνητικών δεδομένων σε πιστοποιημένους ενδιαφερόμενους.

Ø  2013: «Δίκτυο Πληροφόρησης, Κατάρτισης, Πρόληψης και Καταπολέμησης της Σχολικής Βίας και Εκφοβισμού». Σε συνέχεια της δημιουργίας του Παρατηρητηρίου για τη Βία, το Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας ξεκίνησε την εφαρμογή της Δράσης «Ανάπτυξη και Λειτουργία Δικτύου Πληροφοριών, Κατάρτισης, Πρόληψης και Καταπολέμησης της Σχολικής Βίας και Εκφοβισμού» . Το δίκτυο συντονίζεται από την Κεντρική Επιστημονική Επιτροπή, η οποία σε συνεργασία με το Παρατηρητήριο και άλλους φορείς εποπτεύει την εφαρμογή του προγράμματος σε επίπεδο σχολικών μονάδων, καθώς και σε περιφερειακό επίπεδο.

Ø  2013: υλοποίηση μιας σημαντικής πρωτοβουλίας ενάντια στον Σχολικό Εκφοβισμό από «Το Χαμόγελο του Παιδιού» σε ρόλο συντονιστή μέσω του ευρωπαϊκού έργου «Europe’s Antibullying Campaign (e-abc) - Ευρωπαϊκή Καμπάνια κατά του Σχολικού Εκφοβισμού». Το έργο που χρηματοδοτήθηκε από το Κοινοτικό Πρόγραμμα Daphne III της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνίσταται στη δημιουργία μιας ενιαίας απάντησης στο φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού και μιας Ευρωπαϊκής Πλατφόρμας για την ενημέρωση των παιδιών, των γονέων, των εκπαιδευτικών και κάθε ενδιαφερόμενου γύρω από το πρόβλημα.  Η υλοποίηση του έργου ένωσε με επιτυχία τις δυνάμεις εταίρων από 6 χώρες από όλη την Ευρώπη που στο πλαίσιο του έργου ανέλαβαν τη διεξαγωγή έρευνας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τη δημιουργία διαδικτυακού τόπου και πληροφοριακού υλικού για τον Σχολικό Εκφοβισμό και τον σχεδιασμό Ευρωπαϊκής Καμπάνιας κατά του Σχολικού Εκφοβισμού.

(Πηγές:  1. «Ο εκφοβισμός (bullying), μια σύγχρονη μάστιγα. Tα παιδιά μας ως θύματα και ως θύτες», Βαϊζίδου Χριστίνα -Ψυχίατρος   2. “Children First”- Ερευνητική Εθνική Έκθεση για την Ελλάδα, 2018, Σύμπλεξις)

Φορείς Συνεργασίας με το Υπουργείο Παιδείας

Στο πλαίσιο χάραξης της εθνικής πολιτικής και της υλοποίησης δράσεων για την πρόληψη και αντιμετώπιση της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού, το Υπουργείο Παιδείας προχώρησε σε σύναψη συνεργασίας με εξωτερικούς φορείς (Σχετ.: Α.Π. 1177/21-4-2016 έγγραφο) ώστε να υπάρξει ευρύτερος συντονισμός και αξιοποίηση όλων των δομών για την πρόληψη, την ευαισθητοποίηση και αντιμετώπιση του φαινομένου. Οι φορείς που συμμετέχουν στη θεσμική δικτύωση είναι:

• το Χαμόγελο του Παιδιού
• ο Οργανισμός κατά των Ναρκωτικών (Ο.ΚΑ.ΝΑ.)
• η Μονάδα Εφηβικής Υγείας (ΜΕΥ) Β' Παιδιατρικής Κλινικής Νοσοκομείου Παίδων «Π. & Α. Κυριακού»
• η Εταιρία κατά της Κακοποίησης του Παιδιού «ΕΛΙΖΑ»
• το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ)
• το Κέντρο Μέριμνας Οικογένειας και Παιδιού (ΚΜΟΠ)

(Πηγή: "Πρόληψη και Αντιμετώπιση της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού: Εφαρμογή και Αξιολόγηση της Εθνικής Στρατηγικής", Πρασσά Χρυσή, 2017)

Αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού

Μερικές από τις ενέργειες που μπορεί να κάνει ένας γονιός για να βοηθήσει το παιδί του σε περίπτωση που βιώνει εκφοβισμό είναι:

•  Να ακούσει το παιδί προσεκτικά, να διατηρήσει την ψυχραιμία του και να συζητήσουν ώστε να βρουν λύση από κοινού για το τι θα μπορούσε να κάνει το παιδί.
• Να ενισχύσει την αυτοπεποίθησή του, δείχνοντας ότι είναι περήφανος για όλα τα καλά πράγματα που κάνει.
• Πρέπει να παροτρύνει το παιδί να μιλήσει στα παιδιά που το εκφοβίζουν με θάρρος, για να καταλάβουν το πόσο πολύ το πληγώνουν, συμβουλεύοντάς το πώς να τους μιλήσει.
• Οφείλει να καλλιεργήσει ένα κλίμα στοργής, φροντίδας και αμοιβαίου σεβασμού ώστε το παιδί να νιώθει πάντα άνετα να μιλάει στον γονιό.
• Να βοηθήσει το παιδί να ενισχύσει τις φιλίες του ή να δημιουργήσει νέες.
• Να επικοινωνήσει άμεσα με το σχολείο σε περίπτωση που κινδυνεύει η σωματική ακεραιότητα του παιδιού και παράλληλα – εάν κριθεί απαραίτητο – να ειδοποιηθεί και μια ανώτερη αρχή.

Ο γονιός θα πρέπει να αποφεύγει κάποιες από τις συμπεριφορές που συχνά επιδεινώνουν την κατάσταση, όπως:

• Να μην συμβουλεύουν το παιδί να ανταποδώσει την επιθετική συμπεριφορά.
• Να μην το αγνοήσουν λέγοντάς του απλά ότι δεν πρέπει να είναι αδύναμο.
• Δεν πρέπει να πάρουν από την αρχή την κατάσταση στα χέρια τους, αγνοώντας τις επιθυμίες του παιδιού.
• Καλό είναι να μην επικοινωνήσουν απευθείας με τους γονείς του άλλου παιδιού. Αυτό είναι δουλειά του σχολείου.
• Να μην του πουν «εσύ φταις» και «τι θα κάνεις αργότερα στην ζωή σου».
• Να μην συγκρίνουν το παιδί με άλλα παιδιά για να παραδειγματιστεί. 

 (Πηγή: Δρ.Αντωνία Τορρένς, Εκπαιδευτική Ψυχολόγος, Πρόεδρος του Κέντρου Κοινωνικής Δράσης και Καινοτομίας και Υπεύθυνη του Προγράμματος “Live Without Bullying”, https://umano.gr/afierwma-sti-sxolikh-via-bullying/)

Επιπτώσεις για τον δράστη του σχολικού εκφοβισμού

KRISTINA WEBB WORDS KILL, 2016

Αρχικά, τα παιδιά που εκφοβίζουν δείχνουν ότι έχουν μία αίσθηση ισχύος απέναντι στα παιδιά που υφίστανται τον εκφοβισμό. Σύγχρονες έρευνες δείχνουν ότι το συσσωρευμένο αρνητικό αυτό συναίσθημα και οι βίαιες εκφράσεις του παιδιού απέναντι στους άλλους, μπορεί να έχουν σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις για την υπόλοιπη ζωή του, όπως άγχος, κακή κοινωνική λειτουργικότητα, κακή ψυχοσωματική υγεία, χαμηλή επαγγελματική εξέλιξη, περισσότερες πιθανότητες εθισμού στον αλκοολισμό και τη χρήση ουσιών κ.ά.
Πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι τα συναισθήματα «ενοχή» και «ματαίωση», υπερτερούν της «ευχαρίστησης» για το αποτέλεσμα της βίαιης πράξης που ασκείται, από ένα μεγάλο αριθμό παιδιών που ασκούν εκφοβισμό.

(Πηγή: Δρ.Αντωνία Τορρένς, Εκπαιδευτική Ψυχολόγος, Πρόεδρος του Κέντρου Κοινωνικής Δράσης και Καινοτομίας και Υπεύθυνη του Προγράμματος “Live Without Bullying”, https://umano.gr/afierwma-sti-sxolikh-via-bullying/)

Αίτια του σχολικού εκφοβισμού

 O σχολικός εκφοβισμός ασκείται από παιδιά τα οποία για μία σειρά λόγων -κυρίως λόγω οικογενειακών δυσλειτουργιών – δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσουν ούτε το συναίσθημα το δικό τους αλλά ούτε και το συναίσθημα και τις ανάγκες των άλλων. Εξωτερικεύουν καταπιεσμένες δικές τους ανάγκες με θυμό και βία.

Νομίζουν ότι με αυτό τον τρόπο θα νιώσουν ισχυρά, ανώτερα. Ότι θα έχουν μια αίσθηση ασφάλειας και δεν θα αφήσουν άλλους να τους εκφοβίσουν. Νιώθουν ότι γίνονται δημοφιλή. Εκτονώνουν συσσωρευμένη αρνητική ενέργεια που έχουν εισπράξει από αλλού τα ίδια.

Το φαινόμενο της αύξησης των κρουσμάτων του σχολικού εκφοβισμού είναι σύνθετο και πολυπαραγοντικό. Τα κοινωνικά προβλήματα που βιώνουν χώρες που διέρχονται από κρίση. Φαινόμενα όπως η ανεργία ή η υπεραπασχόληση των γονέων που σημαίνει ότι δεν αφιερώνουν επαρκή χρόνο στα παιδιά τους. Επιπλέον, η βία που συνέχεια αναπαράγεται μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η ανεξέλεγκτη χρήση της τεχνολογίας που αναπόφευκτα φέρνει μια κοινωνική απομόνωση. Επίσης, η αβεβαιότητα και η επαγγελματική ανασφάλεια των νέων για το αύριο. Αυτοί είναι μερικοί από τους πιο σημαντικούς λόγους που συμβαίνει αυτό.

(Πηγή: Δρ.Αντωνία Τορρένς, Εκπαιδευτική Ψυχολόγος, Πρόεδρος του Κέντρου Κοινωνικής Δράσης και Καινοτομίας και Υπεύθυνη του Προγράμματος “Live Without Bullying”, https://umano.gr/afierwma-sti-sxolikh-via-bullying/)

Πανελλήνια Έρευνα για τον Σχολικό Εκφοβισμό (Ε.Π.Ι.Ψ.Υ.--2018)

Εκφοβισμός (bullying) μεταξύ των εφήβων-μαθητών στην Ελλάδα

Εκφοβισμός (bullying) στο σχολείο 

Θύματα: Το 2018, ένας στους 5 εφήβους (19,1%) αναφέρει ότι υπέστη εκφοβισμό τουλάχιστον 1-2 φορές τους τελευταίους 2 μήνες πριν τη διεξαγωγή της έρευνας - ποσοστό 2,6% των εφήβων αναφέρουν ότι αυτό συνέβη αρκετές φορές την εβδομάδα. Αγόρια και κορίτσια αναφέρουν σε παρόμοια ποσοστά (18,5% και 19,7%, αντίστοιχα) ότι έχουν υποστεί εκφοβισμό. Το ποσοστό των εφήβων που αναφέρουν ότι υπέστησαν εκφοβισμό δεν μεταβάλλεται σημαντικά με την ηλικία (18,0% για τους 11χρονους, 21,0% για τους 13χρονους και 18,2% για τους 15χρονους μαθητές). 

Θύτες:  Το 2018, ένας στους 7 εφήβους (14,2%) αναφέρει ότι έκανε ο/η ίδιος/α εκφοβισμό σε άλλους μαθητές τουλάχιστον 1-2 φορές τους τελευταίους 2 μήνες πριν τη διεξαγωγή της έρευνας - ποσοστό 1,1% των εφήβων αναφέρουν ότι αυτό συνέβη αρκετές φορές την εβδομάδα. Το ποσοστό αγοριών που αναφέρουν ότι έκαναν εκφοβισμό σε άλλους είναι σημαντικά υψηλότερο (18,6%) συγκριτικά με το αντίστοιχο των κοριτσιών (9,9%), ενώ οι 13χρονοι και 15χρονοι μαθητές αναφέρουν ότι κάνουν bullying/εκφοβίζουν άλλους σε σημαντικά υψηλότερα ποσοστά (16,1% και 16,9%, αντίστοιχα) από ό,τι οι 11χρονοι (9,4%). 

Ηλεκτρονικός εκφοβισμός (cyber bullying) 

Θύματα:  Το 2018, ένας στους 20 εφήβους (5,2%) αναφέρει ότι υπέστη ηλεκτρονικό εκφοβισμό τουλάχιστον 1-2 φορές τους τελευταίους 2 μήνες πριν τη διεξαγωγή της έρευνας - ποσοστό 0,5% των εφήβων αναφέρουν ότι αυτό συνέβη αρκετές φορές την εβδομάδα. Αγόρια και κορίτσια αναφέρουν σε παρόμοια ποσοστά (4,8% και 5,6%, αντίστοιχα) ότι έχουν υποστεί ηλεκτρονικό εκφοβισμό. Το ποσοστό των εφήβων που αναφέρουν ότι υπέστησαν ηλεκτρονικό εκφοβισμό, δεν μεταβάλλεται σημαντικά με την ηλικία (4,2% για τους 11χρονους, 6,6% για τους 13χρονους και 4,8% για τους 15χρονους μαθητές). 

Θύτες: Το 2018, ποσοστό 3,3% των εφήβων αναφέρουν ότι έκαναν οι ίδιοι ηλεκτρονικό εκφοβισμό σε άλλους μαθητές τουλάχιστον 1-2 φορές τους τελευταίους 2 μήνες πριν τη διεξαγωγή της έρευνας - ποσοστό 0,4% των εφήβων αναφέρουν ότι αυτό συνέβη αρκετές φορές την εβδομάδα. Το ποσοστό αγοριών που αναφέρουν ότι έκαναν ηλεκτρονικό εκφοβισμό σε άλλους είναι υπερδιπλάσιο (4,7%) από το αντίστοιχο των κοριτσιών (1,9%), ενώ οι 13χρονοι και 15χρονοι μαθητές αναφέρουν ότι έκαναν ηλεκτρονικό εκφοβισμό σε σημαντικά υψηλότερα ποσοστά (3,5% και 4,8%, αντίστοιχα) από ό,τι οι 11χρονοι (1,6%).

Μορφές εκφοβισμού (bullying) 

Οι μορφές εκφοβισμού που οι έφηβοι απαντούν σε υψηλότερα ποσοστά ότι υπέστησαν τουλάχιστον 1-2 φορές, ήταν τα λεκτικά πειράγματα (19,8% του συνόλου των μαθητών), η διάδοση ψεμάτων και φημών (18,8%), τα αστεία, σχόλια ή χειρονομίες σεξουαλικού περιεχομένου (13,4%) και ο αποκλεισμός από κοινές παρέες και δραστηριότητες (13,1%). Σε χαμηλότερα ποσοστά οι έφηβοι αναφέρουν ότι υπέστησαν εκφοβισμό με χρήση σωματικής βίας (4,5%) και με τη μορφή άσχημων χαρακτηρισμών για την εθνικότητα (5,6%) και τη θρησκεία τους (3,5%). 

Τα αγόρια αναφέρουν σε υψηλότερο ποσοστό ότι υπέστησαν εκφοβισμό με τη μορφή σωματικής βίας και άσχημων χαρακτηρισμών για την εθνικότητα και τη θρησκεία τους, ενώ τα κορίτσια με τη μορφή διάδοσης ψεμάτων και φημών. 

Οι 11χρονοι και 13χρονοι μαθητές αναφέρουν σε σημαντικά υψηλότερο ποσοστό (20,2% και 23,7%, αντίστοιχα) ότι υπέστησαν εκφοβισμό με τη μορφή λεκτικών πειραγμάτων συγκριτικά με τους 15χρονους (15,3%), ενώ οι 13χρονοι αναφέρουν εκφοβισμό μέσω πειραγμάτων σεξουαλικού περιεχομένου και διάδοσης ψεμάτων και φημών σε υψηλότερο ποσοστό από τους μικρότερους μαθητές.

Διακρίσεις λόγω φύλου, καταγωγής και οικονομικής κατάστασης 

Ποσοστό 3,9% απαντούν ότι συχνά υφίστανται διακρίσεις λόγω του φύλου τους, 2,8% λόγω της καταγωγής τους και 2,1% εξαιτίας της οικονομικής κατάστασης της οικογένειάς τους. Τα παραπάνω ποσοστά δεν διαφοροποιούνται μεταξύ των δύο φύλων και των τριών ηλικιών. 

Βίαιοι καυγάδες 

Το 2018 ένας στους 5 εφήβους (19,4%) απαντά ότι ενεπλάκη σε βίαιο καυγά τουλάχιστον 2 φορές. Τα αγόρια αναφέρουν σε τριπλάσιο ποσοστό (29,3%) συγκριτικά με τα κορίτσια (9,6%) και οι 11χρονοι και 13χρονοι μαθητές (~21%) σε σημαντικά υψηλότερο ποσοστό συγκριτικά με τους 15χρονους (15,2%) εμπλοκή σε βίαιους καυγάδες (τουλάχιστον 2 φορές τους τελευταίους 12 μήνες). 

Οικονομικό επίπεδο 

Οι έφηβοι των οποίων οι οικογένειες κατηγοριοποιούνται στο κατώτερο οικονομικό επίπεδο αναφέρουν σε σημαντικά υψηλότερο ποσοστό ότι υφίστανται εκφοβισμό με τη μορφή σωματικής βίας (7,8% έναντι 3,6% και 4,8% των συνομηλίκων τους μέσου και ανώτερου οικονομικού επιπέδου, αντίστοιχα), άσχημων χαρακτηρισμών για την εθνικότητα (8,9% έναντι 5,0% και 5,4% των συνομηλίκων τους μέσου και ανώτερου οικονομικού επιπέδου, αντίστοιχα) και τη θρησκεία τους (6,0% έναντι 2,8% και 3,4% των συνομηλίκων τους μέσου και ανώτερου οικονομικού επιπέδου, αντίστοιχα). 

Από την άλλη, οι έφηβοι από οικογένειες υψηλού οικονομικού επιπέδου, αναφέρουν εμπλοκή σε βίαιους καυγάδες (τουλάχιστον 2 φορές τους τελευταίους 12 μήνες) σε σημαντικά υψηλότερο ποσοστό (23,3%) σε σύγκριση με τους συνομηλίκους τους που κατηγοριοποιούνται στο μέσο (18,4%) και κατώτερο (18,7%) οικονομικό επίπεδο.

[Πηγή:  «Πανελλήνια έρευνα για τις συμπεριφορές που συνδέονται με την υγεία των εφήβων μαθητών» (2018), Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής (Ε.Π.Ι.Ψ.Υ.) ]

Ταινία μικρού μήκους για τη Διαφορετικότητα

“Zero”: Mια συμβολική ταινία μικρού μήκους για το Μηδέν που γίνεται Άπειρο…

Στην πολυβραβευμένη* σουρεαλιστική ταινία κινούμενων σχεδίων του Αυστραλού δημιουργού και σκηνοθέτη Cristopher Kezelos, ο πρωταγωνιστής ZERO, σ’ έναν  κόσμο όπου κυριαρχούν οι αριθμοί και οι πάντες κρίνονται από το νούμερό τους, βιώνει διαρκώς την προκατάληψη και απόρριψη εξαιτίας του αριθμού Μηδέν που φέρει πάνω του και τον στιγματίζει.

Αντιμετωπίζει τον ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία των γύρω του με κουράγιο και αισιοδοξία, ώσπου μια μέρα συναντά μια γυναίκα-μηδέν, το ταίρι του, και μαζί καταφέρνουν ν’ αλλάξουν τον τρόπο που τους αντιμετωπίζουν οι άλλοι μέσω μιας μοναδικής δημιουργίας. Μαζί αποδεικνύουν ότι με αποφασιστικότητα, θάρρος και αγάπη μπορείς να πετύχεις κάτι αληθινά σημαντικό και μοναδικό…

(Πηγή: «"Zero", μια συμβολική ταινία μικρού μήκους για το Μηδέν που γίνεται Άπειρο», Χρήστος Βασιλείου, www.diaforetiko.gr, 2014)

* Έχει παρουσιαστεί σε 50 φεστιβάλ και έχει κερδίσει 15 βραβεία συμπεριλαμβανομένου του βραβείου “Best Animation” από το Λος Άντζελες Short Fest και το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ρόουντ Αϊλαντ, ενώ ήταν και υποψήφια για το βραβείο AFI στην κατηγορία του καλύτερου animation μικρού μήκους.

(Zealous Creative Productions, 2010)